Χαίρετε χαίρετε.. επέστρεψα κι ελπίζω να σας έλειψα! Αυτή την νέα ανάρτηση να ξέρετε πόσες φορές την ξεκίνησα.. κάθε φορά με νέο θέμα καθώς κάθε φορά ήταν διαφορετική η αφορμή που με έκανε να θέλω να γράψω. Ωστόσο πάντα κάτι αλλο προέκυπτε και το άφηνα. Τώρα όμως είναι τα γενέθλια μου η αφορμή και καλώς ή κακώς είναι σημαντικά για μένα οπότε δεν θα μπορούσε κάτι να με κρατήσει από το να γράψω.
Κλείνω τα 20 στην Βουδαπέστη! Αυτό κι αν είναι έκπληξη για μένα! Είμαι ακριβώς 21 μέρες στην Ουγγαρία λόγω σπουδών (με το πρόγραμμα erasmus όπως έχω αναφέρει σε προηγούμενες αναρτήσεις) και μου φαίνεται απίστευτο που έχουν περάσει μόνο 21 μέρες.. Ήδη νιώθω άνετα με το νέο περιβάλλον, έχω γνώριμα μέρη όπως είναι η γειτονιά μου και το πανεπιστήμιο οπότε η πρώτη επαφή έχει γίνει.. Φυσικά είμαι σίγουρη ότι τους υπόλοιπους μήνες θα γνωρίσω ακόμα περισσότερα μέρη και θα ζήσω νέες εμπειρίες.
Έφτασα τρομοκρατημένη από την ιδέα του κρύου.. κι όπως έφυγα από την γλυκειά μας ζέστη και μπήκα στο φθινόπωρο μου φάνηκε μεγάλη η αλλάγη!! τώρα όμως είμαι μια χαρά (αν εξαιρέσω μια ανεξήγητη αλλεργία και έναν κλεισμένο λαιμό!). Πολλοί μου έλεγαν πως θα είναι δύσκολο να συνηθίσω μακριά από τους δικούς μου ανθρώπους, φίλους κτλ. Η αλήθεια είναι πώς κάποιες στιγμές τους σκέφτομαι γιατί θα ήθελα να μοιράζονται τις ίδιες εικόνες με μένα και την ίδια εμπειρια γιατί έτσι θα το ζούσα κι εγώ ίσως σε μεγαλύτερο βαθμό, αλλά ούτε τα έχω βάψει μαύρα ούτε κλαίω κι οδύρομαι. Θα μου πείτε ίσως είναι νωρίς αλλά σας λεώ ότι κάθε αρχή και δύσκολη.
Αν χρειαζόταν να δώσω έναν τίτλο στην περίοδο αυτή θα ήταν " ΓΝΩΡΙΜΙΕΣ ΓΝΩΡΙΜΙΕΣ ΓΝΩΡΙΜΙΕΣ" βλέπετε στην Ουγγαρία κατεύθασε πλήθος φοιτητών από κάθε χώρα. Τα πάρτυ πάνε κι έρχονται με σκοπό την γνωριμία αυτών των φοιτητών και την δημιουργίας νέων παρέων που μαζί θα ζήσουν αυτή την εμπειρία.
Περνώντας τώρα στο επίπεδο σπουδών δεν έχω καταλήξει ακόμα αν είναι ανώτερο από αυτό της Ελλάδας. Μόλις ξεκινάει η 2η βδομάδα μαθημάτων (βέβαια στην Ελλάδα ξεκινάνε σε 1 μήνα....) και το μόνο που έχω διαπιστώσει είναι πως τα κτίρια βρίσκονται σε πολύ καλύτερη κατάσταση καθώς υπάρχει ενδιαφέρον αλλά και σεβασμός από τους ίδιους τους φοιτητές. Δεν βλέπεις αποτσίγαρα ούτε παρατημένους καφέδες. Από την άλλη χρειάστηκε να αντιμετωπίσω παρόμοιες καταστάσεις με αυτές στην Ελλάδα όπως ασφυκτικά γεμάτες αίθουσες, αναμονή καθηγητών που δεν έρχονται, αλλαγή ώρας και αίθουσας μαθήματος χώρις προηγούμενη ειδοποίηση. Αναγνωρίζω το εξελιγμένο σύστημα των email τους και την άμεση απάντηση που δίνουν.
Όπως κάθε χώρα έτσι κι εδώ έχει τα καλά της έχει και τα κακά της (ένα από αυτά είναι ο μεγάλος αριθμός των αστέγων) αλλά δεν πιάνουμε μία μπροστά στην συγκοινωνία τους! Τί να πείς.. Είμαι σίγουρη ότι όσο περνάει ο καιρός θα παρατηρώ ακόμα περισσότερες διαφορές!!
Αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση είναι πώς όσους ντόπιους έχω γνωρίσει μου κάνουν την ίδια ερώτηση.. "ΓΙΑΤΙ ήρθες Ουγγαρία;" έχει καταντήσει βαρετό πια.. Τους κάνει τρομερή έκπληξη που κάποιος επιλέγει την χώρα τους για να ζήσει (έστω αυτό το διάστημα των 9 μηνών). Αρχίζω και φοβάμαι για το τί μπορεί να συμβαίνει.. :P
Σας αφήνω για να συνεχίζω την εργασία μου - από το πρώτο μάθημα κι έχω προετοιμασία για προφορική παρουσίαση!! :S .
xx Hope write u soon.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου