Πόσο έχει χαθεί η ανθρωπιά;

Είναι κάτι στιγμές που απελπίζομαι. Νιώθω πως πλέον δεν υπάρχουν αληθινοί άνθρωποι, μόνο ρομπότ που εκτελούν εντολές, ενδιαφέρονται μόνο για το προσωπικό κέρδος αδιαφορώντας για τους συνανθρώπους τους και για τις όποιες συνέπειες έχουν οι πράξεις τους.. Μάλιστα δεν είναι λίγες οι φορές που νομίζω οτι χάνομαι κι εγώ στα δικά μου προβλήματα τόσο που σταματάω να νοιάζομαι για ο,τι συμβάινει γύρω μου.
Βέβαια αυτή η "υστερία" δεν με έπιασε έτσι ξαφνικά.. Χάζευα στο facebook όταν δέχτηκα μια πρόσκληση για cause προκειμένου να σταματήσουμε την χρήση ζωντανών δολομάτων στο ψάρεμα καρχαρία!!! Αν είναι δυνατόν!!!! Χρησιμοποιούν ζωντανά σκυλιά για να προσελκύσουν τους καρχαρίες.. και πέιτε μου.. πώς μπορούν και το κάνουν; Γενικά θεωρώ το ψάρεμα, το κυνήγι ακόμα και το οτι σκοτώνουμε αγελάδες και γουρουνάκια για να φάμε κάπως βάρβαρο..απ'την άλλη όμως τις περισσότερες φορές είνα απαραίτητο καθώς μια ισορροπημένη διατροφή στηρίζεται και στην κατανάλωση κρέατος. 'Ομως υπάρχει και κάποια διαφορά στο "σκοτώνω ζώο για να φάω" και "σκοτώνω ζώο για να κερδίσω".. Δεν ξέρω αν υπάρχουν λόγια που μπορούν να ειπωθούν για να χαρακτηρίσουμε αυτή την πράξη κι αν μπορούμε να κάνουμε κάτι για να το σταματήσουμε.. Ντροπή πάντως σε όποιον ξεσπάει και κακοποιεί ζώα. Δεν είναι λίγες οι φορές που βγαίνουν στην επιφάνεια τέτοιου είδους περιπτώσεις ωστόσο πόσες ακόμη δεν τις μαθαίνουμε ποτέ;

Sex and the city

Χτές βράδυ ξενύχτισα.. όχι γιατί τα έπινα αλλά ούτε και γιατί χόρευα μέχρι πρωίας.. αλλά φαινέται πως ο γαλλικός που έφτιαξα ήταν δυνατός.. κι αφού το κρεβάτι μου φαινόταν να μην με δέχεται, η τηλεόραση απο την άλλη μεριά με καλωσόριζε με το Sex and the city.. αν και πιο παλιά, όταν δηλαδή έδειχνε καινούργια επεισόδια η τηλεόραση δεν τα έβλεπα γιατί τα θεωρούσα πολύ τραβηγμένα τα όσα έδειχνε, δεν πολυκαταλάβαινα μιας και δεν είχα ιδέα του story και τέλος πάντων δεν με τραβούσε.. όταν  φέτος το καλοκαίρι σε ένα από τα ξενύχτια μου το πέτυχα κόλλησα.. με τράβηξε η ανεξαρτησία αυτών των γυναικών αλλά και η φιλία που δείχνει να τους συνδέει.. ακολούθησε φυσικά η μανία της Καρυ με τα παπούτσια (όπου παρεπιπτόντως είναι κι αυτά μία από τις αδυναμίες μου) αλλά και οι στυλιστικές απόψεις και των 4!! Ομολογώ πως μ'αρεσε και πως παραδέχτηκα το άδικο που είχα.. Σε όλα τα πρόσωπα έβρισκα κάτι που θα ήθελα να το έχω.. Βέβαια..σκεφτόμουν τις διάφορες κριτικές που έχει δεχτεί κατα καιρούς και ήθελα να διαπιστώσω αν έχουν βάση. Η αλήθεια είναι οτι ακόμα δεν έχω καταλήξει γι'αυτο και σας γράφω. Από την μια μου φαίνεται πως παρουσιάζουν την ζωή 4 γυναικών που θα μπορούσε να είναι έξω από τα συνηθισμένα (αν βέβαια μπορούμε να το πουμε αυτό κι αν ακομα υπαρχουν αυτές οι απόψεις) και απλώς δείχνουν κάτι διαφορετικό ή αν είναι νέα πρότυπα γυναίκας στα οποία πρασύρονται κοριτσάκια αλλα και γυναίκες.. αν δίνουν μια άλλη γυναικεία υπόσταση  υποβαθμίζοντας έτσι κάποιες αξίες.. Όχι;;; Περιμένω γνώμες :)

Όμορφη βροχή

Από το μεσημέρι που ξεκίνησε να βρέχει απολάμβανα τον ήχο της βροχής στο παράθυρο του γραφείου μου και περίμενα την ώρα που θα αποφάσιζα να βγώ για να πάω μέχρι το βιβλιοπωλείο.. Δεν ήταν τόσο το οτι βιαζόμουν τα πράγματα που ήθελα..αντιθέτως μπορώ να πω πως δεν μου χρειαζόντουσαν και πολυ.. Ωστόσο από καιρό σκεφτόμουν ότι θα ήταν πολύ ωραίο να βρεθώ στην βροχή μόνη μου.Να βρέχομαι και να μην με νοιάζει τίποτα. Έτσι..φόρεσα τις μποτούλες μου, πήρα την ομπρελίτσα μου και βγήκα..Αν και η απόσταση ήταν μικρή, προχωρούσα τόσο αργά (πράγμα ασυνήθιστο για μένα) και απολάμβανα την ερημιά στην πλατεία, τον ήχο της βροχής, την μυρωδιά της μέχρι και το οτι δεν μπορούσες να δεις στα 10 μέτρα.. Το ίδιο έκανα και στην επιστροφή.. Μπαίνοντας σπίτι ένιωθα τρομερά ευχαριστημένη που έκανα αυτό που ήθελα χώρις να με σταματήσει η βροχή αλλά αντιθέτως που την είχα για κίνητρο.

Ένιωσα απελευθερωμένη - από τί δεν ξέρω- γι'αυτό και θα περιμένω κι άλλες τέτοιες βροχές να τις εκμεταλλευτώ για έξοδο! Enjoy getting "stormy"!