Όταν έψαχνα σπίτι στη Βουδαπέστη ένα ερώτημα που τέθηκε ήταν αν θα συγκατοικούσα ή αν θα έμενα μόνη μου. Το θέμα συγκατοίκησης το είχα αποκλείσει χωρίς δεύτερη σχέση, λόγω του ότι είμαι πολύ καχύποπτη με τους ανθρώπους (ίσως φταίνε και τα πολλά θρίλερ που βλέπω..). Στην αρχή το απολάμβανα που ήμουν μόνη, όμως υπήρχαν φορές που μου έλειπε μια δεύτερη παρουσία. Κάπου πριν τα Χριστούγεννα, κι ενώ είχα γνωρίσει από τον Σεπτέμβρη μια κοπέλα από την Ισπανία, αποφάσισα να της κάνω πρόταση συγκατοίκησης μιας και το συμβόλαιο της έληγε σύντομα. Την είχα κόψει για άτομο πάνω κάτω σαν εμένα και είχε φανεί πως ταιριάζαμε. Της άρεσε η ιδέα κι είπαμε με το που γυρίζαμε από τις διακοπές τον γιορτών να κάναμε την μετακόμιση. Ευτυχώς το δικό μου διαμέρισμα βολεύει και 2 άτομα οπότε δεν χρειάστηκε να ψάξουμε για άλλο σπίτι. Πριν καμιά βδομάδα εγκαταστάθηκε, και δεν ξέρω αν είναι νωρίς για να το πω αλλά τα πάμε καλά. Βέβαια η ίδια έχει εμπειρία από συγκατοίκηση, αφού στην Ισπανία μένει μαζί με μια άλλη κοπέλα. Από την άλλη σκέφτομαι ότι δεν έχουμε και πολλά περιθώρια να τα τσουγκρίσουμε, μιας και ξαναφεύγουμε την άλλη βδομάδα λόγω μεγάλου κενού μέχρι τα μαθήματα, και είναι μόλις μέχρι τον Μάιο το διάστημα που θα μένουμε μαζί.
Όπως και να έχει είμαι ενθουσιασμένη με αυτή την αλλαγή και είμαι σίγουρη πως θα είναι ακόμα μια αξέχαστη εμπειρία που θα μου προσφέρει το erasmus!!! :-)
Σας αφήνω. Πάω να πλύνω τα πιάτα γιατί είναι η σειρά μου! χε χε
Καλό ΣΚ!!!
